İçinde yer aldığımız gökadamız Samanyolu’nun en büyük uydusu Büyük Macellan Bulutu‘ndan (LMC), 1987 yılında gezegenimize ulaşan bir süpernova ışıması, tüm Dünya astronomlarının dikkatini bu cüce gökadaya çekmeyi başarmıştır.

Resmi adı SN 1987A olan bu süpernova patlaması, 20 Güneş kütleli bir yıldızın yaşamının sona ermesi neticesinde oluşmuştur. Patlama, 24 Şubat 1987 tarihinde ilk defa Şili’deki Las Campanas Gözlemevi’nde Lan Shelton ve Oscar Dahalde isimli astronomlar tarafından keşfedilmiştir.

Dünya’dan yaklaşık 168 bin Işık yılı uzaklıkta, Büyük Macellan Bulutu içerisinde, Tarantula Nebulası‘nın eteklerinde meydana gelen bu patlama, Dünya üzerinde Güney Yarımküre’den rahatlıkla çıplak gözle görülebilir bir ışıma gücüne ulaşmış ve Mayıs ayı sonuna kadar ışıma gücü en üst safhalara ulaşmıştır.

SN1987a_debris
Süpernova’nın 1994 yılından 2008 yılına kadar alınmış zaman aralıklı görüntüsü.

 

Patlama neticesinde oluşan ve yaklaşık 16 yıl sonra çekilen fotoğraflarda açıkça görülen dev gaz halkasının çapı yaklaşık 1 ışık yılı uzunluğundadır ve üstnovadan yayılan muazzam patlama dalgalarının etkisiyle milyonlarca santigrat dereceye kadar ısınmış durumdadır.

Bilim insanları, patlama neticesinde oluşmuş olmasını bekledikleri nötron yıldızını uzun bir süre aramış olmalarına rağmen, bugüne kadar yapılan araştırmaların hiçbirinde henüz kesin bir sonuca ulaşamamışlardır. Bu sebeple patlama sonucu çöken yıldızın çekirdeğin akıbeti (bir nötron yıldızı mı, yoksa bir karadelik haline mi geldiği) tam olarak bir netliğe kavuşamamıştır.

Sinan Duygulu