Bu üsste görmüş olduğunuz fotoğraf, Ay yolculuklarında kullanılan iniş modülünün Ay yüzeyinde Apollo görevlerinde yer alan astronotlarca çekilmiş bir fotoğrafıdır.

Kısa biçimde, insanlığın Ay yüzeyinde yürüyebilmesini sağlayan bu harika aracı tanıyalım.

Araç iki parçadan oluşuyor:

Alt modül, Ay’a inişi sağlamak için gerekli iniş radarı, aküler, motor, yakıt ve manevra iticilerini barındırıyor. 10 tonluk ağırlığının 8.2 tonu Aerozine 50 isimli yakıt ve sıvı oksijenden oluşuyor. Ayrıca soğutucu olarak 20 kilo kadar sıvı helyum ve 150 kilo su taşıyor. Bu bölüm, Ay yüzeyinden hiçbir zaman ayrılmıyor.

Üst modül, 2 astronotun rahat edebileceği 7 metrekarelik bir alan ile birlikte, dönüş için gerekli olan yakıtı, iletişim sistemlerini, dönüş motorlarını, manevra iticilerini barındırıyor. 4.7 tonluk toplam ağırlığının 2.3 tonunu yüzeyden ayrılmak için gerekli olan yakıt oluşturuyor.

Astronotların içinde bulunduğu bu modülün ısıtıcısı yok. Sürekli Güneş altında olacağı için zaten sıcak kalacağı düşünüldüğünden, sadece soğutucu bir sisteme sahip. Güneş Sistemi içindeyseniz, uzay sandığınız kadar soğuk değil, aşırı sıcak olabilir.

Dönüş modülünün motorlarının ürettiği itme gücü, Ay kütle çekimi şartlarında, modülün toplam ağırlığının 2.1 katı kadar. Kıyas yapabilmeniz bir F-16 uçağınının itiş gücünün kendi ağırlığının 1.1’i, ünlü Concorde uçağınının ise 0.4’ü kadar olduğunu söyleyelim. Yani, motorlar ateşlendiğinde araç çok çabuk biçimde hızlanıp, 160 km yukarıdaki Ay yörüngesinde kendisini bekleyen servis modülüne rahatlıkla ulaşabilecek durumda.

Ay Modülü'nün Yapısı
Aracın alt ve üst kısımlarının şematik gösterimi.


Ay modülü, 15 ton ağırlığında başladığı yolculuğu sonlandırıp, yörüngedeki servis modülüne tekrar bağlandığında, ağırlığı sadece 2.3 ton‘a düşmüş oluyor. Servis modülünün ağırlığı ise 30 ton. Tabi onun 18 tonu yakıttan oluşuyor. Çoğunu zaten Ay’a ulaşma yolunda bitirdi, geri kalanını da dönüşte bitirecek. O halde fazla ağırlığı taşımanın gereği yok.

Astronotlar servis modülüne geçtiğinde, artık işe yaramaz olan Ay modülünü atıyorlar. Dünya’ya inişten hemen önce de servis modülünün kendisi gereksiz hale geliyor, kumanda modülü haricinde aracın geri kalanı uzay boşluğuna atılıyor. Dünya’ya 5 tonluk kumanda modülü haricinde hiçbir şey geri dönmemiş oluyor.

Apollo 11 Ay Modülü’nün 20 Temmuz 1969’da Ay yüzeyine inişinin kaydı.

Ay’a gidilmedi iddiasında bulunanlar ısrarla, bu aracın Ay yüzeyinden kalkmasının ve yörüngeye yükselmesinin mümkün olmadığını dile getirirler. Bunu nasıl bir hesap yaptılar bilmiyoruz, zaten bilimsel bir hesapla, sınanabilir verilerle gelmiyor hiçbiri.

Ancak, burada hala bu iddiada olan biri varsa, Ay kütle çekim değerleri içinde, 16 bin Newton‘luk itiş gücü sağlayabilen ve 2.3 tonu yakıt olan 4.7 tonluk bir aracın, sürtünmesiz ortamda niçin saniyede 2.3 km‘lik hıza ulaşıp 160 km yukarı çıkamayacağını izah etmesini bekleriz.

Not: Bilindiği gibi, hiçbir ülkeden hiçbir astronom veya bilim insanı Ay’a gidilmediğini iddia etmez. Bu saçma sapan iddilar, sadece evde oturup Youtube’dan zerre bilimsel değer taşımayan videoları izleyerek fikir sahibi olmuş, bilimsel alanla hiçbir ilişkisi ve bilgisi bulunmayan kişilerce konuşulur. 

Zafer Emecan