Güneş Sistemi’nin belki de en ilginç cismi, Satürn’ün uydusu Titan. Evet, üzerinde barındırdığı yaşam ile belki Dünya çok daha ilginç bir yer ama, gezegenimizi unutalım şimdilik.
Titan, başka bir gezegenin uydusu olmasına rağmen, Merkür‘e eşdeğer büyüklüğü ve “şu kadarcık uyduda ne işi var” diye düşündüren; azot ve metandan oluşan atmosferi ile benzersiz. Şöyle ki, Güneş Sistemi’nde yer alan gezegenlerin yüzlerce uydusu var ve bunlardan bazıları Titan kadar büyük olmasına rağmen hiçbirinin içinde mevsimler yaşanan, yağmurlar yağan, rüzgarlar esen bir atmosferi yok. Hatta ve hatta, “ne güzel gezegenler” dediğimiz Merkür ve Mars’ın söz etmeye değecek bir atmosferi bile yok.
Üstelik Titan’ın atmosferi o kadar yoğun ki, yüzeydeki basınç dünyada olduğundan bile fazla. Peki, kütle çekimi sadece Ay kadar olan, bir manyetosferi bile bulunmayan ve üzerinde yaşam olmadığını düşündüğümüz bu uydunun nasıl böyle kalın bir atmosferi var? Şimdiye kadar Merkür ve Mars’ta olduğu gibi Güneş rüzgarlarının Titan’ın atmosferini silip süpürmesi beklenirdi. Oysa orada sapasağlam duruyor.
Bu duruma verilebilecek tek bir cevap var; Titan’ın atmosferi sürekli yenileniyor. Yani kaybettiği azot ve metanın yerine sürekli yenileri geliyor. Başka bir deyişle Titan, tıpkı Dünya gibi volkanik açıdan hala aktif, yahut yüzeyinde, atmosferdeki metanı yenileyecek bazı kimyasal, belki de biyolojik tepkimeler gerçekleşiyor. Böyle olunca, -180 derecelik yüzey ısısına sahip bu gezegende metana bağlı bir yaşam olup olmadığı gibi bir soru geliyor akla.
Bu arada belirtmek lazım; metan iyi bir sera gazıdır. Normal şartlarda metan olmasaydı Titan’ın yüzey sıcaklığının -200 santigrat derece civarında olması gerekirdi. fakat metanın yarattığı sera etkisi sonucu yüzey olması gerekenden 20 derece kadar daha sıcak, -180 santigrat derece. Atmosfer Güneş’ten gelen ısıyı hapsediyor ve Titan olması gerekenden daha sıcak bir hale geliyor. Bu hapsedilen ısı da, Titan’ın kendi içinde dengeli ve karmaşık meteorolojik faaliyetler göstermesi için yeterli oluyor.
Titan, uydusu olduğu Satürn‘e kütle çekim kilidi ile bağlı olmasına rağmen, düzenli olarak gece ve gündüzün yaşandığı bir yer. Yani, Ay nasıl Dünya’ya sürekli aynı yüzü dönük olarak dolanıyorsa, Titan da benzer biçimde sürekli bir yüzü Satürn’e bakar biçimde dolanıyor. Tabii günler ve geceler biraz uzun. Aynı yüzü sürekli Satürn’e dönük olmak zorunda olan Titan’da günler ve geceler 7’şer dünya günü civarında sürüyor: 7 dünya günü gündüz, 7 dünya günü gece. Bu uzun dönüş de, yıllık mevsim değişiklikleri haricinde daha kısa dönemli fakat düzenli hava değişimlerine neden oluyor.
İleriki yüzyıllarda üzerinde yerleşim kurmaya değer bir yer Titan. Çok soğuk ve gaz kokuyor olsa da yaşanır burada. Biz görmeyiz ama, önümüzdeki 200 yıl içinde insanlı bir üs kurulur yüksek ihtimalle…
Zafer Emecan
3 replies on “Satürn’ün Soğuk Cenneti: Titan”
Yorumları cevaplıyor musunuz bilmiyorum ama benim anlamadığım olurda bir gün -180 derecede oraya nasıl yerleşip üs kuracağız? -180 derece ile insanlık başa çıkabilir mi?
-180 tam benlik ooh bırakın gideyim yayılayım oraya mis.
Meşe yaktin mi soba da güldür güldür soguk ne yapsın azizim.Sobanin ustune de kestane
Comments are closed.